مراقبه برای کودکان کوچک - اثر آناماریا کادار

فهرست مطالب:

مراقبه برای کودکان کوچک - اثر آناماریا کادار
مراقبه برای کودکان کوچک - اثر آناماریا کادار
Anonim

در حین مدیتیشن، اعصابمان آرام می شود، ذهنمان ساکت می شود، دنیای بیرون را کنار می گذاریم، فقط اینجا و اکنون، و فقط متوجه مشکلات می شویم و سپس آنها را رها می کنیم. و اگر برای بزرگسالان خوب عمل کند، مطمئناً می تواند همان تأثیر مثبت را روی کودکان داشته باشد.

تنها سوال این است که چگونه شروع کنیم. چگونه کودک خود را با دنیای مدیتیشن آشنا کنیم خبر خوب این است که مدیتیشن را می‌توان آموخت و با تمرین می‌توان آن را به یک فرآیند بدیهی تبدیل کرد که می‌توان آن را در هر زمانی فراخوانی کرد و مدیریت موقعیت‌های استرس‌زا را آسان‌تر کرد.

در مورد کودکان، حتی می تواند به خواب شبانه آنها کمک کند و همچنین می تواند در حالت های بیش فعال استفاده شود. در واقع در حین مدیتیشن خود را در دنیای دیگری قرار می دهیم، با استفاده از تخیل خود دنیای افسانه ای می سازیم، تصاویر درونی می سازیم. همانطور که کودکان با کمک تخیل خود دنیای افسانه ای خود را می سازند. به عبارت دیگر، مدیتیشن از آنچه بسیاری از ما فکر می کنیم به آنها نزدیکتر است.

شاتر استوک 374136676
شاتر استوک 374136676

قبلاً درباره کتاب‌های داستان مراقبه می‌نوشتیم، اما اکنون عمدتاً به اطلاعات کاربردی علاقه مند بودیم، بنابراین به روان‌شناس دکتر آناماریا کادار مراجعه کردیم که توصیه‌های او را می‌توانید روی جلد کتاب‌های داستان ذکر شده ببینید..

Kádár Annamária

دکتر Kadár Annamaria در Marosvásárhely متولد شد.او تحصیلات دکتری خود را در دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه Eötvös Lóránd در برنامه رشد شناختی به پایان رساند و به موازات آن مدرک حرفه ای خود را در زمینه روانشناسی کار و سازمانی در دانشگاه صنعتی بوداپست کسب کرد. او آموزش خود را در زمینه خانواده درمانی و روندهای آرامش و نماد درمانی ادامه داد.

به عنوان روانشناس مدرسه و استادیار دانشگاه در دانشگاه ساپینتیا ترانسیلوانیا مجارستان کار می کرد. او در حال حاضر در شعبه Marosvásárhely دانشگاه BabeBolyai، در رشته مهدکودک و آموزش ابتدایی، تدریس می کند. منبع

اگر کتاب داستان مراقبه نداریم، چگونه آموزش را انجام دهیم؟ از کجا می توانیم برای آن مواد پیدا کنیم؟

هنگامی که کسی مدیتیشن می کند، تمام کاری که انجام می دهد این است که ذهن خود را روی یک چیز خاص متمرکز کند. در واقع، درون نگری آگاهانه، تمرکز بر یک چیز، خواندن کتاب، گوش دادن به داستان در حالت آرام بدن تا حدی فعالیت های مراقبه ای هستند.

کودکان از چه سنی باید آموزش/تمرین مراقبه را شروع کنند؟

یک کودک پیش دبستانی از قبل می تواند دستورالعمل ها را در تمام طول مسیر دنبال کند، شما می توانید با او تمرین کنید.

آیا هیچ گونه منع مصرفی برای مدیتیشن وجود دارد؟

هیچکدام (به جز برخی موارد جدی روانپزشکی، به عنوان مثال برای بیماران روانی توصیه نمی شود).

در چه مواردی مدیتیشن می تواند به کودکان کمک کند؟

هدف کلی مدیتیشن یافتن آرامش و آرامش روانی است، به کودکان کمک می کند تا خودکنترلی و خودتنظیمی را توسعه دهند. در عین حال، مدیتیشن باعث افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس، خودآگاهی فیزیکی ما می شود. کسانی که به طور منظم استراحت می کنند (4 تا 5 دقیقه در روز) می توانند حتی در شرایط سخت آرام بمانند.

شاتر استوک 314692682
شاتر استوک 314692682

آیا "بهترین زمان" برای مدیتیشن وجود دارد؟ (صبح / ظهر / عصر، قبل / بعد از غذا و غیره)

اگر کودک مدیتیشن و آرامش را یاد گرفته باشد، مهارتی را به دست آورده است که می تواند در هر زمانی در زندگی خود از آن استفاده کند، در انتظار اتوبوس، قبل از یک مسابقه مهم، می تواند در هر زمان استراحت کند، به دست آورد. در یک حالت آرام، به ندای درونی او گوش دهید و مطابق با آن عمل کنید. می توان از آن در صبح، ظهر، عصر، در هر زمانی استفاده کرد.

چه شرایطی را برای مدیتیشن ایجاد کنیم؟ آیا شرایط اصلا مهم است؟

مهم است که کودک هیچ نیاز بدنی (ادرار کردن، مدفوع، خوردن، نوشیدن) نداشته باشد، ترجیحاً بیمار نباشد. دمای محل باید مطبوع باشد نه مزاحم. وقتی می خواهیم مراقبه کنیم، اگر کسی یا چیزی مزاحممان نشود، خوب است. کودک باید موقعیتی راحت بگیرد که در آن مدیتیشن کند، این حالت می تواند نشستن یا دراز کشیدن باشد. مشکل دراز کشیدن این است که به راحتی می توانید بخوابید.

می توانید نه تنها در خانه، بلکه در طبیعت بیرون از خانه نیز مدیتیشن کنید، نکته اصلی این است که صداهای بلند یا حیوانات مزاحم شما نشوند.ما می‌توانیم موسیقی گوش کنیم، اما برخی از مردم آزارشان می‌دهد، برخی به سکوت یا صدای طبیعت نیاز دارند. شروع تمرین مدیتیشن در خانه در شرایط آرام خوب است، اما کسانی که قبلاً استراحت می کنند و مرتب مدیتیشن می کنند، می توانند حتی در مکان های پر سر و صدا نیز مدیتیشن کنند.

چگونه باید با "تدریس" برخورد کنیم؟ چگونه کودک را به سمت آن سوق دهیم؟

مدیتیشن یک حالت تغییر یافته از آگاهی است که با اراده ایجاد نمی شود. مثل خواب است، هر چه انسان بیشتر بخواهد بخوابد هوشیارتر می شود. راه رسیدن به کودکان قطعا از طریق بازی است. آنها هنوز نمی توانند این وظایف را جدی بگیرند، در ابتدا از آنها انتظار نداشته باشیم. بگذارید سرگرم کننده باشد.

مهم است که از این فرض اولیه شروع کنیم که این روشی نیست که یک شبه کار کند، برای ادغام کردن در زندگی روزمره والدین و کودک به تمرین زیادی نیاز دارد، برای رسیدن به آن باید به طور منظم این کار را انجام دهیم. اثر مورد نظر.

مثلاً در مدارس مونته سوری، کودکان در طول روز (صبح، ظهر، آخر روز) با هدف ساکت شدن، با یک شمع یا یک سنگ بزرگ روی فرش می نشینند. وسط فرشکودکان یاد می گیرند که گوش کنند، آرام بنشینند و به آنچه می شنوند در هنگام سکوت توجه کنند (پرندگان، ضربان قلب خودشان، باران) و مشاهده کنند که چگونه تنفس آنها کند می شود. همه اینها 15 دقیقه طول می کشد. بچه ها یاد می گیرند که اگر بیش از حد تحریک شوند، خودشان بنشینند.

بعدی چیست؟

می توانید به کودک یاد دهید که برای مدت کوتاهی به تنفس خود توجه کند. بالا و پایین رفتن سینه خود را تماشا کنید، سپس به تدریج چشمان خود را ببندید و همینطور نفس بکشید.

آیا مدیتیشن کافی است یا باید یوگا هم انجام دهیم - در بزرگسالی آموختیم که این دو دست به دست هم می دهند

در یوگا - درست مانند تمدد اعصاب و مدیتیشن - ما به درون می چرخیم و به سیگنال های کوچک بدن و روح خود گوش می دهیم. دو نسخه اصلی از یوگا وجود دارد، یکی زمانی که تمرینات به منظور رفاه جسمی انجام می شود، و زمانی که تمرینات بدنی نه تنها برای تأثیرات رشدی بر بدن بلکه بر روح نیز انجام می شود، در این صورت می تواند انجام شود. به طور موثر با مدیتیشن همراه باشد.

شاتر استوک 310146146
شاتر استوک 310146146

چه زمانی کودک می تواند به تنهایی و بدون کمک مراقبه کند؟

وقتی تمرین تبدیل به یک آیین می شود، مانند داستان عصر قبل از به خواب رفتن.

چگونه تکنیک مدیتیشن را در موقعیت های پرتنش فراخوانی کنیم؟

به عنوان والدین و معلمان - مهم نیست چقدر بخواهیم - نمی توانیم از فرزندان خود در برابر استرس و اضطراب محافظت کنیم. ما می توانیم به آنها کمک کنیم تا راهبردهای مقابله ای موثری را برای موقعیت های دشوار ایجاد کنند. به عنوان مثال، روش آرام سازی پیشرونده عضلانی بر این واقعیت استوار است که بین تون عاطفی ما و تون عضلانی ما ارتباط وجود دارد: اگر بدن ما آرام شود، روح ما نیز از آن پیروی خواهد کرد.

تنفس عمیق یکی از ساده ترین تمرینات آرامش بخش است. در موقعیت‌های استرس‌زا و اضطراب‌آور، تمایل داریم به طور فراوان و سطحی نفس بکشیم، که به ما کمک می‌کند حالت تنش خود را حفظ کنیم.اگر کودک ما تنفس عمیق آهسته را یاد بگیرد، راحت تر آرام می شود، می تواند اضطراب و پرخاشگری خود را کنترل کند.

اگر "این کار را درست انجام دهیم" چه تغییراتی را می توانیم در فرزندمان ببینیم؟

وقتی کودک به تنفس خود توجه می کند، فشار خونش پایین می آید، ضربان قلبش کم می شود، آرام تر می شود، راحت تر می تواند تمرکز کند و کمتر احساس فشار می کند. این باعث می شود از احساسات خود آگاه شوید، بنابراین به ندرت بیش از حد واکنش نشان می دهید. کاهش استرس و آرامش جسمی و روانی را می توان به عنوان اثرات بلندمدت طبقه بندی کرد. در نتیجه مدیتیشن منظم، ارزیابی شناختی ما از استرس می‌تواند تغییر کند، چیزی که ما آن را یک موقعیت استرس‌زا می‌دانیم.

توصیه شده: